ماه من غصه چرا؟

اسمان را بنگر٬ که هنوز٬ بعد صد ها شب و روز

مثل ان روز نخست٬ گرم و ابی و پر از مهر به ما میخندد

یا زمینی را که٬ دلش از سردی شبهای خزان نه شکست و نه گرفت

بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید

و در اغاز بهار٬دشتی از یاس سپید٬ زیر پاهامان ریخت

تا بگوید که هنوز٬ پر امنیت احساس خداست

ماه من غصه چرا؟

تو مرا داری و من هر شب و روز٬ ارزویم همه خوشبختی توست

ماه من دل به غم دادن و از یاس سخنها گفتن

کار انهایی نیست که خدا را دارند

ماه من غم و اندوه اگر هم روزی مثل باران بارید

یا دل شیشه ای ات از لب پنجره ی عشق زمین خورد و شکست

با نگاهت به خدا چتر شادی وا کن

و بگو با دل خود که خدا هست خدا هست هنوز

او همانیست که دربدترین لحظه ی  شب راه نورانی امید نشانم میداد

او همانیست که هر لحظه دلش میخواهد همه زندگیم غرق شادی باشد

ماه من...

غصه اگر هست بگو تا باشد

معنی خوشبختی بودن اندوه است

این همه غصه و غم این همه شادی و شور

چه بخواهی و چه نه میوه ی یک باغند

همه را با هم و با عشق بچین ولی از یاد مبر

پشت هر کوه بلند سبزه زاری است پر از یاد خدا

و در ان باز کسی میخواند

که خدا هست

خدا هست

خدا هست هنوز